gülünün solduğu akşam

erdal oz un yazdigi harika bir kitap. kitapta deniz gezmis, huseyin inan
in hayatlarinin son anlarini anlatiyor. kitabin sonundaki mektuplari okuyunca goz yaslariniza hakinm olmaniz neredeyse imkanasiz hale geliyor.

(bkz: bir isyancinin izleri)

bu kitapta deniz gezmiş,hüseyin inan ve yusuf aslanın idam edildikleri geceyi öyle bir anlatmıştır ki erdal öz kitap okurken de bazı sahneleri görmemek için gözün kapatılabileceğini öğretmiştir bana.. sanki ordaydım ve benim gözümün önünde can vereceklerdi.. sanki onlara işkence yapılırken ben yanlarındaydım..

günlerce etkisinden kurtulamadığım ve bir daha okumaya cesaret edemediğim tek kitap..

kişinin ideolojik görüşü ne olursa olsun her okuyanın en az birkaç sayfasında gözyaşına hakim olamadığı bir kitaptır. duygu sömürü veya demagoji ile alakası yoktur.

hayatım boyunca baş ucu kitabım olacaktır.mükemmel bir anlatımdır.insanın tüylerini diken diken eden bir kitaptır,hüzne boğar,ağlarsın,isyan edersin.

yıllarca hafızalardan silinmesi zor olan, anlatıma sahip
önemli kitap. ayrıca
cümlenin anlamını bulduğu (bkz: 22 temmuz 2007 türkiye genel seçimleri) ile de artık daha da anılacak olan kitap ismi.

okurken gözyaşlarınıza engel olamadığınız,bazı bölümlerde (işkence bölümleri) isyan ettiğiniz,küfrettiğiniz...ama çoğunlukla kendinizi ağlarken bulduğunuz yüreğinizi sızlatan acı bir kitap,okurken onlar gibi siz de soluyorsunuz.

daha yeni düşünüp taşınmaya başlayıp da, bir türlü anlam veremeyen insanların okuduğu ilk ’sağlam’ kitaptır.

insanların "acının vücuda geldigi kitap" olarak tanımladıgı daragacındaki fidanları anlatan okunası degerdir.

olsa da okusam...

sanırım bu güne kadar beni bu kadar etkilemiş başka kitap yoktur. okuyun, o günleri daha iyi anlayacaksınız. o insanlarin genç olduğunu insan olduğunu bir kere daha idrak ettiriyor.